Nasza "Piątka"

O szkole

Historia szkoły

Patron szkoły

Hymn szkoły

 

Historia Szkoły
 

Na posiedzeniu rady szkolno-miejskiej w Siedlcach 20 października 1930 r. wiceprezydent Stanisław Zdanowski wnosi projekt wybudowania szkoły na miejscu, gdzie w 1863 r. zginął Władysław Rawicz, aby młodzież kształcąc się w tej szkole, wzorowała się na tych, którzy zginęli za wolność. Zarząd miasta na posiedzeniu w dniu 24 marca 1931r. akceptuje wniosek rady szkolnej. Rada miejska na posiedzeniu w dniu 13 kwietnia 1931r. uchwala przystąpienie do budowy szkoły. Plan budowy sporządzony przez inżynierów Włodzimierza Rygla i Ludwika Pawlikowskiego. Zatwierdzenie planu przez władze nadzorcze nastąpiło w dniu 14 lipca 1932 r. Na koszty budowy rada miejska uchwaliła podatek inwestycyjny, który przeznaczono na zakup materiału i robociznę fachową. Roboty budowlane zostały przeprowadzone pod kierownictwem inżyniera Ludwika Pawlikowskiego. W czternastą rocznicę Niepodległości wykończony parter gmachu szkoły imieniem Rawicza jest uroczyście poświęcony przez jego Ekscelencje ks. Dr. Henryka Przeździeckiego, Biskupa Podlaskiego. W protokóle posiedzenia rady miasta Siedlec z dn. 10 listopada 1932 zapisano, że budynek oddany zostanie do użytku uczniom "… w tym przeświadczeniu i z tą myślą, że młodzież czerpiąca tutaj wiedzę, wychowywać się będzie na dobrych synów ojczyzny, że zawsze będzie pomna hasła, jakie przyświecało ich poprzednikom, których męczeńskiej śmierci pomnik stoi przed frontem gmachu, a które brzmiało i brzmieć wino poprze czasy: Dla Ciebie Polsko i dla Twojej chwały! Akt ten podpisany przez obecnych przy poświęceniu, przekazany zostanie na wieczną rzeczy pamiątkę szkole powszechnej imienia Rawicza w Siedlcach." W okupację budynek szkolny zajęli Niemcy na Komendę Stalagu 316 czyli obozu jenieckiego (Sowieci, Francuzi i Włosi) – od 1941 do 1944r. W czasie walk w mieście w lipcu 1944r. pocisk artyleryjski rozbił w szkolę klatkę schodową, całe wyposażenie włącznie z ławkami zostało zniszczone. Piękną kartkę z dziejów szkoły zapisano tajne nauczanie, za które nauczycielom groziło więzienie i śmierć. Dzięki ich poświęceniu i trudowi wiele dzieci nie straciło kontaktu z nauką w okresie okupacji. W marcu 1945r. szkoła wróciła do własnego budynku pozbawionego jednak jakiegokolwiek sprzętu. Z rozebranych baraków poniemieckich przy pomocy rodziców stolarzy wykonany został zastępczy sprzęt szkolny. Przechowane pomoce szkolne i biblioteka pozwoliły postawić od razu nauczanie na zadowalającym poziomie. Zgodnie z wytyczonymi do organizacji publicznych szkół powszechnych w roku szkolnym 1944/45 , „Piątka” zaczęła funkcjonować jako siedmio klasowa szkoła powszechna. W 1947r. na terenie szkoły rozpoczął działalność Polski Czerwony Krzyż, który skupiał w swych szeregach 45 członków. Istniały sekcje: higieniczna, samopomocy koleżeńskiej, imprezowa i opieki nad ptakami. 15 XI 1948 roku powstała Spółdzielnia Uczniowska „Rawiczanka” licząca 70 członków. Spółdzielnia pozyskiwała fundusze m.in. ze sprzedaży artykułu papierniczych, cukierniczych i nowych podręczników szkolnych. Majątek spółdzielni początkowo wynosił 3000 zł. W roku 1950 przekroczył 100 000 zł (na starą walutę).Członkowie spółdzielni uprawiali w szkolnym ogrodzie warzywa i owoce, które wykorzystywano do gotowania obiadów. Spółdzielnia otaczała opieką najbiedniejsze dzieci. Przekazała również środki finansowe na odbudowe Warszawy- 5000 zł. Opiekunem Spółdzielni ,,Rawiczanka” był p. Aleksander Bujalski. W szkole działała biblioteka. W roku 1950 posiadała w swym zbiorze 1000 tomów. Prowadziła prenumeratę pisemek dziecięcych i gromadziła gazetki klasowe. 4 II 1951r. nastąpiło otwarcie świetlicy szkolnej, która została całkowicie urządzona i zaopatrzona w niezbędne wyposażenie. Udostępniono ją codziennie po lekcjach uczniom I-IV, uczniowie klas starszych korzystali ze świetlicy w godzinach od 16-tej do 18-tej. Opiekę powierzono wychowawcą, którzy mieli obowiązek przeprowadzania zajęć świetlicowych raz w tygodniu po 2 godziny. W 1961 roku w myśl ustawy o Rozwoju systemu Oświaty i Wychowania- wprowadzono ośmioletnią szkołę podstawową. Ważnym wydarzeniem było rozpoczęcie w 1970r. budowy nowego gmachu szkoły ze społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów. 1 września 1971r. zabrzmiał pierwszy dzwonek w nowym, niewykończonym jeszcze budynku. W „starym” gmachu zaczęły gospodarować: biblioteka pedagogiczna, Zespół Szkół Zawodowych Wyższa Szkoła Rolniczo- Pedagogiczna. 27 IV 1973r. odbyło się uroczyste pożegnanie wieloletniego kierownika szkoły pana Aleksandra Jakubowskiego. 20 I 1974r. nastąpiło wręczenie sztandaru V szczepowi harcerskiemu im. Władysława Rawicza w ramach ZHP w szkole działało 12 drużyn zuchowych i sześć drużyn harcerskich. Chlubą była drużyna im. ST. Czarnieckiego powstała podczas okupacji. Drużyny powstałe w późniejszych latach kontynuowały dawne tradycje i wspólnie z opiekunami zapisywały kartę historii. 1 stycznia 1974r. został powołany Szkolny Klub Sportowy ,, Rawa”, który zrzeszał wszystkich uczniów szkoły. Osiągnięcia sportowców ,,Rawy” opisano w rozdziale VI. Ważnym elementem historii szkoły było otrzymane w 1976r. sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski. W 1985 r. władze Siedlec zdecydowały się utworzyć na terenie miasta nową szkołę podstawową. Otrzymała ona numer 10. Powstała na bazie uczniów i grona pedagogicznego ,,Piątki”. Zajęcie lekcyjne prowadzone były w budynku po WSR-P. Po ,,przeprowadzce” Szkoły Podstawowej nr 10 na ulicę Mazurską w 1989 r. nasza placówka znowu objęła w posiadanie „stary” gmach. Odbywały się tam lekcje nauczania początkowego w klasach I-III. Tak było do 2000 roku, kiedy to dzięki władzom miasta, a także staraniu rodziców i grona pedagogicznego ze szkoły podstawowej nr 5, powołano Publiczne Gimnazjum nr 6. To właśnie jego uczniowie gospodarują obecnie w pięknie wyremontowanym budynku dawnej ,,Piątki”. Z dniem 1 września 2007 roku łączy się Szkołę Podstawową Nr 5 im. Władysława Rawicza w Siedlcach oraz Publiczne Gimnazjum Nr 6 im. Księdza Brzóski w Siedlcach w zespół szkół o nazwie Zespół Szkół Nr 2 w Siedlcach. W związku z wprowadzeniem reformy edukacji z dniem 1.09.2017 likwidującej gimnazja. Zespół Szkół nr 2 stał się Szkołą Podstawową nr 5.

 

 

Patron - Władysław Rawicz
Władysław Rawicz (ur. 2 września 1832 w Warszawie, zm. 21 listopada 1863 w Siedlcach), uczestnik powstania styczniowego, naczelnik cywilny województwa podlaskiego.Był synem Aleksandra Jana (bankiera i ziemianina) i Marianny Anny z Gutmanów, bratem Józefa (bankiera warszawskiego). Nauki początkowe pobierał w domu pod kierunkiem ojca Beniamina Szymańskiego, prowincjała kapucynów, przyszłego biskupa podlaskiego; kształcił się następnie na jednej z warszawskich pensji i IV Gimnazjum Realnym w Warszawie, które ukończył z patentem pochwalnym w 1850. Odbył studia w Akademii Rolniczej w Hohenheim pod Stuttgartem, gdzie oprócz zaangażowania w naukę (dwuletni kurs ukończył w rok) działał w polskich kółkach samopomocy i samokształcenia. Lata 1852-1853 spędził na podróży handlowej po Niemczech, Anglii, Francji, Danii, Belgii i Holandii. Po powrocie do kraju pracował w dobrach ziemskich Grochów na Podlasiu (powiat węgrowski), które podniósł do wysokiego poziomu gospodarczego. Aktywnie działał w lokalnym Towarzystwie Rolniczym, pełnił w nim funkcję sekretarza. Był zwolennikiem pracy organicznej. W działalności politycznej zaangażował się po stronie białych; był mężem zaufania na okręg węgrowski (lub okręg sokołowski). Po wybuchu powstania styczniowego wystosował memoriał do Tymczasowego Rządu Narodowego, w którym apelował o wstrzymanie działań wojennych wobec braku szans na powodzenie. Jednocześnie zapewnił o lojalności wobec rządu; pozostając naczelnikiem województwa podlaskiego w organizacji białych, wspierał powstańców dostarczając żywność i odzież; w maju 1863 został mianowany naczelnikiem powiatu siedleckiego, w czerwcu zastępcą naczelnika cywilnego województwa podlaskiego, a 29 lipca naczelnikiem tego województwa. Zorganizował m.in. oddział konnych strzelców w sile 40 żołnierzy. Sprawnie kierował przygotowaniami wojennymi na terenie województwa, we własnych zabudowaniach ziemskich zorganizował koszary, zapewnił swoim podkomendnym mundury. Utrzymywał także sprawnie działającą pocztę i administrację. Po klęsce większości oddziałów powstańczych na Podlasiu próbował powołać wzorcowy oddział, złożony z obywateli ziemskich, którzy mieli zobowiązać się pod przysięgą do nieopuszczania pola walki; próba stworzenia takiego oddziału nie powiodła się wobec zarzutu o jej niedemokratyczność (wyróżnienie stanu szlacheckiego). 27 września 1863 Rawicz został aresztowany we wsi Proszewo pod Siedlcami. Rodzina starała się o jego uwolnienie, na co władze rosyjskie zareagowały przyspieszonym trybem procesu; po wydaniu wyroku śmierci w trybie przyspieszonym dokonano także egzekucji Rawicza (już po jego śmierci przyszło ułaskawienie carskie). Zbiorowa mogiła z jego ciałem znajduje się na terenie SzP nr 5, która jako patrona wybrała tego bohatera. Był żonaty od 1862 z Pauliną z Witwickich, córką oficera WP, bratanicą pisarza Stefana Witwickiego; miał syna Aleksandra (ur. 1863). Owiany legendą, stał się obok ks. Stanisława Brzóski bohaterem Podlasia. Wiersz poświęcił mu Teofil Lenartowicz, był również bohaterem dramatu Walerii Ciemniewskiej Władysław Rawicz. Dramat w 4 aktach (Lwów 1917). W maju 1925 odsłonięto w Siedlcach jego pomnik.

 

Hymn szkoły
 
Jak dobrze jest nam w naszej szkole
tu każdy wesół, każdy rad,
pracuje każdy z nas w mozole,
by potem lepszym odejść w świat
 
Tu świat poznamy tak wspaniały,
o którym man się tylko śni,
lecz jest to wysiłek niemały,
któremu podołamy my.

 

 

Aktualności

Kontakt

  • Szkoła Podstawowa nr 5 im. Władysława Rawicza
    ul. gen. Orlicz-Dreszera 3
    08-110 Siedlce
  • +48 25 794 34 01
    +48 25 794 34 02

Galeria zdjęć